اشعاري در وصف ايل

* نگهكنبهتاريخايندودمان *** پسازآريوبرزنپهلوان
*كه اسكندر و خيل مقدونيان *** به زحمت ز دستش ببردند جان
*چنان داد درسي به مقدونيان *** كه شد نام او تا ابد جاودان
* نيامد چو او پهلواني رشيد *** بجز از محمد تقي خان پديد
*محمد تقي خان بود افتخار *** براي دليران اين روزگار
*چو مادر دهر هرگز نزاد *** ندارد چو او بختياري به ياد
*سر بختياري به كيوان رسيد *** چو او را به دامان خود پروريد
*هم اكنون سراسر ديار جنوب *** ديار پر از افتخار جنوب
*ز اهواز تا شوشتر و بهبهان *** ز سردشت و دزفول تا شادگان
*سراسر همه دهدز و مالمير *** بود جمله فرمانبر آن امير
*به او خطه لر دارد اميد *** چو باران رحمت ببارد اميد
*چنين پهلواني به اين فر و جاه *** سزاوار تخت است و تاج و كلاه
*چرا كلبعلي خان و جعفر قلي *** و يا پهلواني چو آ نادعلي
*در اين رزم سختي كه اين دادخواه *** نموده است با والي پادشاه
*نكردند با او دمي ياوري *** به يزدان گذاريم اين داوري